De kunstenaars

De 24 kunstenaars die deelnemen aan PABULUM werden met zorg geselecteerd op basis van hun oeuvre. Allen hebben ze een eigen verhaal te vertellen dat aansluit op de thematiek van deze tentoonstelling. Zowel hun invalshoek, hun werkmethode, hun techniek, en zelfs hun leeftijd is zeer uiteenlopend. Net dat is het boeiende van dit totaalconcept.

Florien Allemeersch

‘Het is een wisselwerking tussen innerlijke ervaring en observatie.’ Het werk van Florien Allemeersch ontstaat vanuit een innerlijke noodzaak. Het beweegt zich op het snij vlak van persoonlijke beleving en de observatie van de leefomgeving. Intuïtief geef ze vorm aan beelden die vertaald worden in verf. Elementen als natuur, reflflecties, zonlicht, handen(bewegingen) en patronen vormen een constante in het werk, voortkomend uit een blijvende persoonlijke fascinatie. Het is een poëtische weergave van haar werkelijkheid, waarin de kijker kan ronddwalen en zich laten verwonderen.

Pol Bonduelle

Het werk van Pol Bonduelle ontvouwt zich in reeksen, als hoofdstukken in een visueel dagboek dat voortdurend laveert tussen het persoonlijke en het universele, tussen maatschappelijke resonantie en innerlijke reflectie. Bonduelle’s oeuvre voedt — in de ware betekenis van het Latijnse pabulum — de blik van de toeschouwer met beelden die niet eenvoudig verteerd willen worden. Elk werk is een uitnodiging tot herkauwen, tot het losweken van betekenissen die eerst verborgen blijven. Voor deze tentoonstelling presenteert hij twee cycli 'The ROADS' en 'FLOWERS OF ROMANCE' die elk hun eigen vormentaal spreken, maar samen een meanderend discours vormen over werkelijkheid en verbeelding. Aan de basis ligt een onderzoek naar het materiaal zelf: het tastbare, het toevallige, het grafische en het schilderkundige worden tegen elkaar uitgespeeld, zonder dat ze elkaar uitsluiten. Beeld wordt taal,en taal wordt structuur

Justine Cappelle

Justine beweegt zich vaak op het snijvlak van het bovennatuurlijke en het banale, waarbij ze artifificiële en natuurlijke elementen samenbrengt. Zo combineert ze lucht en water met thema’s als klimaatverandering of onzichtbare technologieën in de lucht. In haar werk vloeien kunst en leven, fictie en werkelijkheid in elkaar over, zowel in onderwerp als in techniek.

Ze gebruikt haar duim en wij svinger om haar initialen, JC, af te drukken – als eenmachine die eindeloos haar handtekening herhaalt. Of ze gebruikt haar hoest enmond om schilderij en te maken, door letterlijk te hoesten op de verf. Ze noemt de weggewaaide paraplu’s die ze verzamelt ‘beelden gemaakt door de wind’

Stijn De Pourcq

Stijn De Pourcq groeide op in en rond Ronse. Hij studeerde psychologie en criminologie in Gent en woont nu aan de oevers van de Leie te Drongen. Hij werkte jaren als circusartiest – voetbaljongleur.

Uit poppenonderdelen, elektronische componenten, een lamshart op sterk water en een stuk boormachine maakte hij zijn eerste creatie in 2014. Zijn werk bestaat uit mixed media sculpturen met voornamelijk dierlijke materialen: skeletten, botten, gemummificeerde dieren, verwerkte en vervormde lichamen…Soms sacraal, soms speels, soms macaber. Noem het een onconventionele vorm van taxidermie. “Ik zie schoonheid in de dood, en maak haar tot mij n werkmateriaal. Soms laat ik haar in al haar een voud zien, soms geef ik er een nieuwe vorm aan.”

Ludo de Kort

Waar romantiek en precisietechniek samensmelten, is beeldend kunstenaar Ludo de Kort op zijn sterkst. Gepassioneerd door hoe de hedendaagse mensheid omgaat met de aardse rijkdom, zoekt hij naar de zuiverheid der vormen. Of dit nu een ingreep is in het landschap, de vormgeving van minimalistische architectuur of een achtergelaten boek in een hotelkamer. Het proces is voor hem minstens even belangrijk als het eindresultaat. Hij experimenteert doordacht met verschillende technieken en materialen. Elke stap in dat proces legt hij geduldig vast, als was hij een archivaris. Als het eindresultaat van een kunstproject sterker kan worden door gebruik te maken van een nieuwe techniek, dan leert hij die eerst aan. Deze attitude stelt hem in staat om verschillende emoties en concepten tot uiting te brengen en de grenzen van de beeldende kunst te verleggen.

Anthony d'Hoop

“BONE APPÉTIT”

Met het concept Bone Appétit geef ik vorm aan het thema door het creëren van keramieken borden, opgebouwd uit dierlijke botten. Elk bord is een sculpturaal object dat letterlijk en figuurlij k verwijst naar voeding. Het bord als drager van voedsel, het bot als overblijfsel ervan. Deze borden worden niet gevuld met eten, maar zijn zelf het restant, een stille getuige van wat ooit voedde. In plaats van verzadiging bieden ze leegte en herhaling. Wat geserveerd wordt, is niet voedzaam, maar dood materiaal, een spottende maaltijd voor de geest. Met Bone Appétit nodig ik de toeschouwer uit voor een wrang feestmaal. Smakelijk, maar niets blijft hangen. Het werk stelt vragen over wat we dagelijks “consumeren”: is het echte voeding, of enkel vulling? Wat blij ft er over als we alle smaak en betekenis eruit hebben gehaald? Zo wordt elk bord een stille aanklacht tegen de inhoudsloosheid van onze cultuurconsumptie. Een beeld van schoonheid, maar ook van leegte.

Godelieve Geurts

Godelieve Geurts (1951) groeide op in Budel Dorplein en volgde de Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch, waar ze in 1976 afstudeerde als beeldhouwer in de ruimste zin van het woord. Na een periode in Weert, woont en werkt ze sinds 1992 in Roermond.

Ondanks haar kleine gestalte schept ze met ogenschijnlijk groot gemak imposante ijzeren objecten. Gewapend met krachtige apparatuur bouwt ze de meest poëtische kunstwerken van oude stukken ijzer, plaatstaal en ander sloopafval. In haar Roermondse atelier slijpt, buigt en last ze de meest uiteenlopende objecten. Variërend van draadstalen varkens, rubberbootjes, mensfiguren en gracieuze vogels tot zelfs tafels en stoelen.